اهالی آرامش

دخترم ۲۲سالمه ، بشدت افسردم . حالم از خودم بهم میخوره . دیگه تحمل خودم برای خودم سخت شده . به خودکشی فکر نمیکنم .چون میدونم تا الان به اندازه کافی سربار اطرافیانم بودم و از طرف من اذیت شدن دیگه نمیخوام بیشتر از این اذیتشون کنم. حقیقتا هیچ وقت دلم نخواسته اذیت کنم کسی رو ولی ناخودآگاه اتفاق افتاده بعدش بشدت پشیمون شدم . اطرافیانم همیشه میگن تو عصبی ای . به درد خودت هم حتی تو زندگیت نخوردی . خودمم میدونم . خیلی اشتباها کردم . ولی باز تکرار میشن اشتباهام . و اینکه حس میکنم تو زندگیم هیچ کس دوستم نداره . حتی خانوادم . راستیش خیلی وقتا بخاطر من سرشون پایینه . حق دارن . خواستگار هم تا حالا نداشتم . نتنها اخلاقم بده بلکه ظاهرمم بده. خیلی خستم . میشه تغییر کرد؟ میشه مسیر درستی پیدا کرد؟ کاش خود بخودی بمیرم